We zijn met zijn zessen op gastronomisch weekend in Bütgenbacher Hof. Dat betekent: op vrijdag een viergangenmenu, op zaterdag een zevengangenmenu en tussendoor een klein beetje op stap gaan in de natuur. Ook als je geen hotelgast bent, kan je hier komen eten (à la carte of het degustatiemenu). Vandaag konden we alvast van een frisse maar zonnige wandeling genieten.
Na een duik in het zwembad van een mooi aangelegde wellnesszone zijn we klaar voor het gastronomisch zevengangenmenu. We zijn in de Hoge Venen, en verwachten ons bijgevolg aan een uitgebreide en royale maaltijd. Ondertussen zijn we vertrouwd met het verrukkelijke huisaperitief: cava met wat vlierbessenlikeur en bruine rum. We krijgen er ook een aangenaam amusebordje bij.
Er wordt afgetrapt met een nogal zware portie ganzenlever die ook niet bijzonder fijn oogt. “Ganzenlever by Mora”, lijkt het wel een beetje. Sowieso zijn er weinig fans van ganzenlever aan tafel. Er wordt een glaasje zoete witte gewurztraminer bij geschonken. De anderen krijgen een gerechtje met langoustines.
Vervolgens wordt iedereen bediend van een vissoepje. Geconcentreerd en lekker qua smaak.
Daarna volgt voor de carnivoren een filet van duif met paddenstoelen, wat appelmoes en een werkelijk lekker sorbetje van rode kool. De andere krijgen een stukje baars.
Tussendoor wordt een adempauze ingelast met een frisse sorbet.
Als hoofdgerecht komt hazerug aan tafel. Een poging om de hazerug elegant te presenteren door ze op te rollen, is evenwel niet zo geslaagd. Maar lekker is het wel, met het winterse gezelschap van boontjes en gratin dauphinois.
De vleesloze kant krijgt een serviet om de hals geknoopt en kan aan de slag met de kreeft. Hoewel we eigenlijk liever geen kreeft eten, en er ook niet gauw enthousiast over zijn, moet gezegd dat deze bereiding enorm in de smaak valt.
Als bijna afsluiter presenteren ze wat regionale kazen.
Bij dit alles genoten we van een aangename Grüner Veltliner en als rode een lekkere Côte de Beaune-Villages.
Tot slot worden onze zoete smaakpapillen gewekt met een lekker chololadedessert.
Afsluiten doen we in de veranda, met whisky (12 jaar oude Glenlivet), koffie en een schat aan taartjes, pralines en koekjes. Het verstand zegt ‘ophouden’, maar wie luistert op zo’n moment naar zijn verstand?
www.hbh.be
Onze score: quite okay
Bediening: vriendelijk
Omgeving: rustiek
Prijs: medium
Geen opmerkingen:
Een reactie posten