De grootste troef van dit visrestaurant zal vast het interieur zijn: Franse brasseriestijl met knappe obers.
Vandaag pas komen we te weten dat slibtongetjes eigenlijk sliptongetjes moeten zijn. Het woord sliptong is etymologisch verwant met de werkwoorden slippen of slepen, zoals het net waarin de vis gevangen raakt. We klinken op zoveel wijsheid met een kir en een kir cava, checken terwijl de kaart en zien dat de tongetjes net als in alle andere restaurants verkeerd gespeld staat. We nemen het hen niet kwalijk, want lees al onze vorige blogs er maar op na...
Vandaag laten we de sliptongetjes voor wat ze zijn, en starten met een vissoepje en garnaalkroketten. Best oké.
Vervolgens snijden we de lotte aan. We waren gecharmeerd door de formule 'osso bucco' en die blijkt inderdaad best origineel. De stevige vis laat zich prima vertalen in een combinatie met pasta, parmezaan en tomatensaus.
Aan de andere kant komt de vissoep in hoofdgerechtversie. Niet onze favoriete vissoep, en ook de rouille is niet zo best. Maar het smaakt ons wel, vooral dan dankzij de lekkere chardonnay uit de San Francisco Bay.
Afronden doen we in stijl met een Irish Coffee en Drambuie.
www.cafedeparis.be
Onze score: quite okay
Bediening: stijlvol
Omgeving: franse brasserie
Prijs: medium
Geen opmerkingen:
Een reactie posten