Je moest bijzonder snel zijn om te reserveren maar wij slaagden erin om een datum vast te pinnen en kunnen ons vandaag neervlijen in het verbluffend smaakvolle en strakke interieur. We zitten dicht bij de keuken (wellicht niet toevallig op de meest heilige plaats van de kapel) waarboven een ‘neon skull’ de bedrijvigheid goedkeurend gadeslaat. De zon baant zich een weg door het heruitgevonden en maffe brandglas. We klinken welgemutst op zoveel exclusiviteit met een glaasje champagne (Dehours 2009).
Nog voor het avontuur moet beginnen, worden we al getrakteerd op een hele reeks stijlvol gepresenteerde amuses die vooral ook meteen de bijzondere kookkunsten van het keukenteam verraden. We verkennen terwijl de met tattoo art versierde menukaart. In The Jane wordt in etappes gewerkt waarbij je kan kiezen door hoeveel minigerechtjes je het hoofdgerecht en dessert laat voorgaan. Wij zijn in topvorm en kiezen daarom voor alle zeven ‘voorrondes’. Per etappe worden ook steeds twee wijnen en een biertje ter begeleiding van de gerechten gesuggereerd. Die kan je kiezen à la minute naarmate het avontuur zich zal voltrekken. Plezant.
Er wordt gestart met drie gerechtjes die ons een eerste keer doen jodelen van plezier. We eten heerlijke maatjes met platte kaas, zuring en frisse appel. Daarnaast krijgen we zeebaars met een fijn accompagnement van tomaat en burrata. En ten slotte nog oosterse toetsen bij de zalm met papaya en krabkoek. Een witte Spaanse (Benito Santes) vult deze drie eerste gerechtjes prima aan.
De zilte smaak van de oester daarna wordt vergezeld van een brandade van kabeljauw en ijzerkruid. Daarnaast smaakvolle buikspek, wortel en een wel heel bijzondere bouillon: de mythe wil dat Bak Kut Teh een ‘duizendjarige’ bouillon is die voort blijft bouwen op de originele oeringrediënten. Aan de andere kant even uitmuntende inktvis met korianderolie en wortel. Een viognier (Chateau de Nages Michel Cassier) vult deze tweede etappe opnieuw prima aan.
De ene kant krijgt daarna een specialiteit van foie met een jus van appel en een gelei van sauvignon. Fout(!), maar heerlijk. Echt top is het lam met harissa, pompoen en de Egyptische kuidenmix ‘dukkah’. Aan de andere kant yuzu met noedels en kokkels met dezelfde zuiderse toetsen van pompoen en kruiden. We spoelen op deugdelijke wijze door met een Chassagne-Montrachet (Domaine Patrick Miolane 2010).
Dan is het tijd voor het hoofdgerecht. Voor de ene kant is dat een mals stukje Holstein met courgette, ansjoviscake en gremolata. Lekker kruidig Spaans rood (Cellar de Rouro) vervolledigt dit verrukkelijke gerecht. Even waardig wordt afgesloten aan de andere kant met kreeft en pladijs met asperges en een jus van strandkrab.
De ene kant kiest om af te sluiten voor het kaasbordje. Een Barbeito Madeira blijkt een excellente aanvulling. De andere kant laat bij het lekkere zoete dessert van framboos en chocolade een glaasje Cuvee Brut Liefmans aandraven.
Zelfs bij de thee worden we nog een laatste keer getrakteerd op toverkunstjes uit de keuken met de originele smaakcombinaties van bijvoorbeeld de wortelmadeleine en de witte chocoladepraline met zoute toetsen.
Ligt het aan de voormalige kapel, of aan het supertalent in de keuken? In elk geval waanden we ons deze middag in een culinaire hemel. Geloof ons vrij als we zonder verpinken verkondigen: dit is een absoluut topadres en een nieuwe favoriet.
www.thejaneantwerp.com
Onze score: this is heaven
Bediening: jong en aardig
Omgeving: bijzonder
Prijs: high
Geen opmerkingen:
Een reactie posten