Wat ons opvalt wanneer we het fraai en strak ingerichte met één Michelinster bekroonde restaurant betreden, is dat het publiek opvallend jeugdig is. We zien vooral jonge koppels rond de dertig, en ook de sfeer is erg losjes en spontaan. Mijlenver dus van de stijve stijl die we in onze contreien wel eens kunnen aantreffen in de zogenaamde toprestaurants. Maar dat er ook een andere kant aan die nonchalante medaille zal zijn, zal later nog blijken.
Klinken doen we met Champagne Franck Bonville, Grand Cru Avize waarbij we een lekker hapje op basis van bloemkool krijgen. De toon is alvast gezet.
Aan de ene kant wordt verfbluffend gestart met een creatie van paddenstoelen, toefjes truffel, geroosterde sla en kool, comtékaas en snippers roze bloemkool. Erg mooi om zien, en heerlijk uitgebalanceerd van smaak. Het glas rood, La Negra (2011), Foulards Rouges, Côtes du Roussillon doet het hierbij prima.
Ook top is de carpaccio van hert aan de andere kant met flinterdunne rode biet, noten en een romige yoghurtsaus. Heerlijk hierbij is de Château Le Puy "Emilien"(2009), Côtes de Francs Bordeaux.
Voor de tweede ronde kozen we allebei hetzelfde: Deense inktvis waarvan de stukjes erg krokant werden gegrild met puree en al even krokant gegrilde ui. Top. Ook de Chardonnay,"Clos Windsbuhl" (2008), Domaine Zind-Humbrecht, doet het uitstekend.
Als hoofdgerecht komt gegrilde langoustine met een pittige jus, wortelpuree, mini paarse wortel en schijfjes paarse wortel met heerlijke smaken en toetsen, en paarse bloemkool. Paars dus vooral, maar bijzonder lekker. Een Riesling, Domaine Agapé (2011), "Expression", Alsace spoelt lekker door.
Aan de andere kant grappige verwarring wanneer het gerecht in het Deens wordt voorgesteld. Ik let niet op wanneer de voorstelling in het Engels wordt overgedaan en besef pas achteraf dat er iets niet pluis is. Ik bestelde de varkenskotelet, maar wat voor me ligt is duidelijk eend. "Heb ik iemands anders gerecht ingepikt?," vraag ik me af, maar die mogelijkheid wordt snel geschrapt want we merken dat wij als laatste aan ons hoofdgerecht moeten beginnen. We vonden daarnet al dat de ober bij het bestellen er wel heel snel door was gegaan. "Ja ja ja," had het veel te snel geklonken.
Nu, we vergeven het hen graag want het gerecht zal voor die kant van de tafel het beste blijken van de avond. De mallard (wilde eend) met aardpeer en Deense appel is heerlijk. We laten opnieuw de Château Le Puy "Emilien" aandraven als accompagnement. Top.
Wat we daarnet nog los en nonchallant noemden, wordt nu plots veeleer onprofessioneel. Het meisje heeft er duidelijk plots de pest in gekregen, en vindt het niet meer nodig om aardig of beleefd te zijn. We kiezen nog voor muntthee maar de op de kaart beloofde versnaperingen blijven uit. "Waar die gebleven zijn," vragen we vriendelijk en voorzichtig. "Je kunt die krijgen als je per se wil," klinkt het bot. Een bizar slot kortom bij een voor de rest hemelse avond. Het drinkgeld houden we wijselijk voor de treinrit van morgen.
www.formel-b.dk
Onze score: this is heaven
Bediening: los, (te) spontaan met fouten
Omgeving: stijlvol en strak
Prijs: high
Geen opmerkingen:
Een reactie posten