Acadia ligt in een vrij oninteressante buitenwijk ten zuiden van het centrum. Zelfs de taxichauffeur fronste toen hij hoorde waar hij ons precies moest afzetten. Toch wisten ze bij Acadia nou net daar een stukje paradijs te creëren en mogen ze al drie jaar op rij een Michelinster opspelden.
Vooraan is er een bar waar je kleine hapjes kunt eten. Achteraan is de grote strak ingerichte eetruimte waar we een plaatsje krijgen. Er heerst een losse sfeer, compleet anders dan een sterrenzaak bij ons, en er lijken veel families moederdag te vieren. Bij het buitengaan krijgen alle moeders bovendien een bloemetje mee. Attent en sympathiek.
We klinken met champagne (Paul Goerg) en bellinimo (cocktail op basis van aperol, prossecco, pink peppercorn liqueur, gerookte perzik en ijsblokjes van grappa) terwijl we de kaart onderzoeken en de amuse met gepickelde radijs en kaviaar verorberen. Het valt op dat veel gerechten zonder vlees of vis zijn. Dat vinden we plezant. De ene kant start alvast met een 'risotto' van aardappel, prei, morieltjes en truffel. De minimalistische aanpak werkt en laat de truffel triomferen. Aan de overkant heerst de lente in het bord met de miner's lettuce, de paddenstoelenpuree en de vele frisse toetsen.
De eend daarna is foutloos bereid met een lekker accompagnement van onder meer zoete biet en wortel, overgoten met subtiele zuiderse accenten. Aan de andere kant veel originaliteit en smaak in de creatie van boerenschapenkaas, ei, asperges en champignon zo gesneden en gebakken als was het bacon.
We lieten de prima maaltijd vergezellen door een syrah van Gilbert Cellars (Washington).
www.acadiachicago.com
Onze score: this is heaven
Bediening: hoffelijk
Omgeving: stijlvol en strak
Prijs: high
Geen opmerkingen:
Een reactie posten