vrijdag 20 april 2012

Nzet (Gent)

Open de deur bij Nzet, en je wandelt een huiskamer binnen. Zo voelt het toch. Slechts een paar tafeltjes, met zitbanken in grootmoeders stijl. Dat het een speciaal plekje is, merken we ook meteen aan de gastvrouw. Met een Frans accent stelt ze ons enkele aperitieven voor, waaronder een crémant.
De hele tafel kiest voor deze sprankelende suggestie. Eens ingeschonken, merken we dat het drankje ietwat vreemd ruikt: naar kurk en naar bier. We delen deze bemerking met de gastvrouw, maar die berispt ons: "Er kan geen kurksmaak zijn", klinkt het, "het is gewoon een puur natuur mousserende wijn". We gaan er niet op in, we komen immers van een bierproeverij waardoor onze smaak en precisie al wat vertroebeld zouden kunnen zijn. En we krijgen drie hapjes die ons meteen op andere gedachten brengen: kokkels, een soepje van kokkels, en paddenstoelen.

Er nestelde zich ondertussen een koppeltje in de hoek. We vangen op dat zij, net als wij, verbaasd zijn dat er slechts één menu van 65 euro is, terwijl we op de website een menu van 45 euro hadden opgemerkt. Gesterkt door elkaar vragen we verduidelijking aan de gastvrouw. Ze gaat het even checken bij de kok en komt even later doodleuk met een tweede kaart waar een menu aan 45 euro op vermeld staat. Keuze tussen twee voorgerechten, twee hoofdgerechten en een dessert. Prima voor ons. We starten aan de ene kant met de gefruite aubergine, een vegetarisch voorgerecht met Japanse toetsen (miso) en wat sesam. Verrukkelijk. Aan de andere kant geniet men ook van de carpaccio van tonijn, geserveerd met wat gember.

Een wijnkaart is er niet, de gastvrouw legt op haar eigen wijze, en ondertussen volledig in het Frans, de keuze uit. We wagen onze kans bij een Sancerre want daarmee kan men nooit missen, aldus het gezelschap. En inderdaad, hoewel ook deze wijn (van het domein Henri Bourgeois, cuvée exceptionelle) puur natuur is, smaakt hij perfect.

Daarna neemt iedereen het gerechtje met Sint-Jacobsnootjes, spitskool en avocado. Erg lekker en licht.

Tot slot getuigt het dessert opnieuw van de deskundige kwaliteiten van de kok. Het gezelschap bestaat vanavond uit vier kritische vrouwen, dus het dessert kan tellen voor deze bespreking. We krijgen een appeltaartje met ijs met vanille uit Madagascar en karamel uit de Alpen (klinkt al even exotisch). De verbloemende woorden doen het gerecht geen oneer aan. Het is top. Net als de zoetigheden bij de koffie: framboosjes op een stok (met een krokante gecarameliseerde schil) en chocolade-sinaasappelstokjes. De koffietasjes zijn bovendien het vermelden waard: we zien vier verschillende vormen van grootmoeders collectie van de soort die enkel met de feestdagen werd bovengehaald.

Een bizar maar tof bezoek.

www.nzet.be

Onze score: check this out
Bediening: speciaal
Omgeving: huiskamerinrichting
Prijs: medium






Geen opmerkingen:

Een reactie posten