Zo’n jaar geleden lazen we in een magazine een bespreking over Poincaré. We waren er diezelfde avond heen gereden, en hoewel het er sfeervol uitzag, zijn we alsnog elders gaan eten. De kaart is er beperkt, en op dat moment overheerste het vleesaanbod.
Deze avond zijn we er met zijn vijven. Bij ons glaasje wijn, bier of cava krijgen we enkele amuses: gerookte eend met een tapenade en een schijfje paddenstoel, een hamtaartje met linzen en een chorizo van hert met mangochutney. Geen klachten hierover bij de vleeseters, maar de vegetariër kan niet anders dan het bordje naar de andere kant van de tafel schuiven.
Het tafeltje naast ons is al aan zijn dessert toe, en we zien een heerlijk ogend chocoladetaartje met vanille-ijs. Dit willen we straks beslist ook, denken we bij onszelf.
De garnaalkroketjes blijken het populairst bij de keuze van de voorgerechten en dat wordt ietwat later niet beklaagd: we krijgen drie lekkere huisgemaakte kroketjes met een slaatje. Ook de risotto met bosduif en een jus op basis van Sangiovese wordt bejubeld. Iets meer twijfel is er bij de Sint-Jacobsnootjes met butternut en truffel, want waar proeven wij een spoor van truffel? Nergens, menen we. De witte wijn, Fiorfiore Roccafiore uit Umbrië (2008), wordt ook minder enthousiast onthaald. Niet slecht maar het heeft een vreemde bijsmaak.
Na de garnaalkroketjes zijn de zeetongen het meest in trek. En ook dat valt mee: een groot en lekker gebakken exemplaar met vers gesneden frietjes. Maar de vissuggestie, griet met een jus van spek, bevalt ons al veel minder. De vis is te droog, en er zijn teveel aardappelvarianten bij geserveerd. Ook over de fazant is er ongenoegen: niet het beste stukje vlees, niet fijn bereid en de ravioli met ganzenlever heeft geen smaak.
Meer dan voldaan slaan we de dessertkaart af. Een fruitthee met kamille lukt wel nog, en we krijgen er wat zoetigheden (nougat, pralines, neusjes en snoepgoed) bij. Poincaré is een sympathieke plek, en mochten we in Wenduine wonen zouden we er vast wel af en toe eens gaan, al was het maar om het chocoladetaartje te proeven. Maar er speciaal naartoe trekken, doen we wellicht niet meer. Daarvoor is de keuken net iets te wisselvallig.
www.poincare-restaurant.be
Onze score: quite okay
Bediening: vriendelijk
Omgeving: sfeervol
Prijs: medium
Geen opmerkingen:
Een reactie posten