Het gebeurt niet vaak dat we werkelijk keer op keer een ‘this is heaven’ score aan een restaurant kunnen geven maar Mange-Tout slaagt erin om ons steeds opnieuw naar hogere sferen te voeren. We gokken op een combinatie van factoren die die stabiliteit garanderen. Ze zijn namelijk erg klantgericht (getuige de aanpassing tot een vegetarisch menu ook al bellen we de dag zelf voor de reservering), leggen de klanten in de watten, en zijn gepassioneerd door de keuken.
Vandaag opteren we voor het driegangenmarktmenu met aangepaste wijnen. We starten met een glaasje huisaperitief wat vandaag een sprankelende roséwijn is uit de hak van Italië (Donna Lisetta). Uiteindelijk passeren 5 hapjes de revue: een glaasje met worteltjes, kruim en een barbecuesausje (voor de niet-vegetariër met sardientjes), een koekje met oude bruggekaas en mosterd, een schuimpje van tomaat en zwarte olijven, een koekje met pickles (voor de niet-vegetariër met rillette) en tot slot een aardig gepresenteerd eitje met asperge (voor de niet-vegetariër met krab).
Bij het voorgerecht krijgen we een boterham met platte kaas. Zo zou je het kunnen noemen mocht je het artistieke gerechtje tot iets banaal willen herleiden. Want wat we zien en proeven is hemels. Bloemetjes en radijsjes in alle vormen en kleuren kleven vast in de verse kaas. Ze lijken vers uit de grond geplukt maar de smaak doet vermoeden dat er in de tussentijd iets wonderlijks mee gebeurd is. De niet-vegetariër krijgt een variant met wat haring. Het glas witte wijn uit de punt van Italië (Ciró) dat het gerecht vergezelt, wordt tijdens de maaltijd bijgevuld en is top.
Na deze eerste ronde komt de gastvrouw met een nieuwe wijn voor het hoofdgerecht. Helaas kunnen we het niet navertellen, maar na de uitleg had je zin om meteen een hele kist te kopen en naar huis te nemen. Het betreft een franse wijn uit de Rhône (Little James van het huis Saint Cosme) die vervaardigd wordt zoals sherry. Een deel van de wijn wordt driemaal van vat vergoten zodat je een unieke mengeling verkrijgt. Zeker bij deze wijn is dat hij voor 50% bestaat uit druiven van 2009 en 50% uit druiven van de periode ’99 – ’09. We klinken in elk geval enthousiast op het resultaat.
Het hoofdgerecht bestaat uit een aantrekkelijk palet van worteltjes, erwtjes, jonge sla, aardpeer en een schuim van bruine boter. Aan de andere kant komt daar nog een stukje kalfsvlees met een krokante kalfszwezerik bij.
We hebben altijd iets te vieren (dat is een goede gewoonte geworden). Daarom besluiten we om nog wat kaas te kiezen vooraleer we aan het dessert zullen beginnen. We vragen of we een sherry of 'iets dergelijks' bij de kaas kunnen krijgen. Ze raadt ons een madeira aan waarvan ze twee varianten heeft. Omdat we zelf geen keuze kunnen maken, vertrouwen we op haar aanbeveling. Even later verschijnt ze met vier glazen madera. En tot onze vreugde blijken die voor ons te zijn. Ze wil ons namelijk beide varianten laten degusteren. Een gebaar dat we weten te appreciëren. De madeira is van het huis Blandy. Die van vijf jaar (Verdelho) ruikt heerlijk en is licht van kleur, maar die van 10 jaar (Malmsey) smaakt toch net iets beter.
We krijgen drie plakjes kaas, een toefje tomatencompote, een ananascompote en een koekje van dadel en vijg. Ook krijgen we even later nog een glaasje met een bereiding van Taleggiokaas. Meer dan we konden fantaseren.
Het dessert dat hierop volgt is gelukkig erg licht en fruitig: bosaardbeien met een zachte crème en vlierbloesemtakjes.
De koekentrommel bij de koffie wordt aangevuld met twee ijspralines (hazelnoot en cappuccino). En dan is het toch tijd om naar huis te gaan.
We werden opnieuw erg in de watten gelegd. Net zoveel als de gerechten krijgen ook de klanten hier veel aandacht en zorg. Misschien huist hier ook een zekere fragiliteit in. Een dergelijk enthousiasme herkennen we van andere plekken waar de magie na een snel groeiende succes toch wat moest verdwijnen. Met dergelijke topkwaliteit trek je een steeds groter cliënteel aan, en soms moet daardoor de gespecialiseerde aandacht en productie ietwat inboeten. We hopen dat deze rijzende ster niet te pletter zal vliegen tegen het firmament. Maar een ster verdienen ze zeker en vast. We duimen dat Mange-Tout nog lang zo goed kan bezig blijven.
www.restaurantmangetout.be
Onze score: this is heaven
Bediening: klant is koning
Omgeving: modern
Geen opmerkingen:
Een reactie posten