Café d'Ostende nam enkele jaren geleden een geweldige start. Toen we er voor het eerst strandden, bevatte de kaart aantrekkelijke fusion gerechten die Franse en Oosterse keuken wist te combineren. Met het hippe loungy interieur leken ze dan ook een goed alternatief voor de Bottarga, die iets verderop op de zeedijk dezelfde troeven combineert.
Tijdens hun eerste hoogseizoen werd de kaart evenwel beperkt tot een eerder traditionele selectie. Daarna keerde de originele fusion helaas niet meer terug. De kaart bevat sindsdien vooral klassiekers en vele (vaak erg voordelige) menuformules. Iets wat er ons nooit van heeft weerhouden om af en toe nog eens naar Café d’Ostende te trekken.
Zo zijn we er vandaag opnieuw, wetende dat we wellicht één van de menuformules zullen kiezen. En inderdaad, we opteren allen voor een menu. Menu 1 biedt voor 29 euro een garnalencocktail, tong met frietjes en een dessert van de chef. Menu 2 biedt voor dezelfde prijs scampi’s in look, tournedos met aïoli (maar wij vragen bearnaise in de plaats) en het dessert van de chef. De garnalencocktail is eenvoudig lekker en rijk aan garnalen. Ook de scampi's worden gesmaakt maar zijn niet gepeld en veroorzaken door een onhandigheid een vlek op het fris gesteven (wit) hemd. De Bourgogne Aligoté past perfect bij deze voorgerechten en verzacht gelukkig de pijn.
Dan komen er vier kleine tongetjes aan die gebakken zijn zoals het hoort in een lekkere boter zonder teveel speciale kruiden. De frietjes en de mayonaise zijn ook lekker. Bij het vlees wordt een glas rood besteld die helaas naar kurk ruikt en smaakt. "Onwaarschijnlijk," meent de ober, "het is een plastic kurk". Dat een kurksmaak eigenlijk niet altijd met natuurkurk te maken heeft maar ook aan oxidatie te wijten kan zijn, leggen we wijselijk niet uit. (Voor de geïnteresseerden: oxidatie, zwaveldioxide, een reducerende geur, vluchtige zuurheid, 2,4,6-TCA en microbiologisch bederf zijn de oorzaak van de kurksmaak – check wikipedia.) Gelukkig doet ze zonder morren een nieuwe fles open en moet ze uiteindelijk zelf vaststellen en toegeven dat deze nieuwe fles wel een gezond aroma heeft. Misschien moet men er met de komst van dopschroeven en kunststofkurken een andere term op verzinnen voor de foute smaak: i.p.v. ‘kurk’ simpelweg ‘muf’ bijvoorbeeld. 't Is maar een idee.
Om af te sluiten is er crème brulée. De toplaag lijkt niet erg krokant maar als we ervan proeven, zijn we niettemin toch tevreden over de textuur en smaak.
www.cafedostende.be
Onze score: quite okay
Bediening: oké
Omgeving: modern loungy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten