Horseele (Gent)

Een beetje vreemd, maar op zijn minst erg avontuurlijk had ons destijds de nieuwe locatie geleken waar Horseele voortaan achter het fornuis zou staan. (In loonverband trouwens, maar dat is dan weer een ander verhaal.) Ondertussen vooral nieuwsgierig zitten we nu in een lift van de enorme Ghelamco Arena die ons naar hogere sferen moet brengen. Eenmaal boven stelt het strakke design ons meteen gerust. We hebben lak aan voetbal moet je weten, maar deze strak en smaakvol ingerichte plek met zicht op het grote grasveld en tribunes is absoluut indrukwekkend.

We worden hoffelijk onthaald en starten met champagne in het salon. Bij het proeven van de amuses weten we al meteen dat het hier goed zit. Kleine kunstwerkjes zijn het die vrolijk en stijlvol met smaken toveren. We proeven wulken avontuurlijk gecombineerd met mini ‘barbecue’ pizza en algen, een fris mosselsoepje met gember, een mini paella, scheermes met zuring, sardien met artisjok en olijf, en nog een mossel met tuinkers en lavas. Nog voor het avontuur moet starten, werden we al op toverkunstjes uit de keuken getrakteerd. Ook de vegetarische kant werd verwelkomd met even uitzonderlijke doch vlees- en visloze amuses.

Die toon wordt verdergezet in het restaurant waar we een tafeltje krijgen met een leuk zicht op het stadion. We klinken met een eerste glas wit (Fernao Pires & Arinto 2011 Quinta de Sapeira) en proeven van een perfect stukje zeebaars met ceviche, amandel en venkel. We zijn het er nu al over eens: Horseele zette precies nog een tandje bij sinds zijn vorig avontuur in Dudzele.

Even heerlijk is de Oosterscheldekreeft daarna met asperge en de oosterse toetsen van koolrabi, miso en thaise bisque met koffie. Top. Een wijntje op basis van grenache en viognier (2011, Roche-Audran César, Côte du Rhone) vult perfect aan.

We piepen bijna van plezier bij het filetje van piepkuiken dat prachtig wordt geserveerd met ricotta en dooierzwam. Daarnaast vol-au-vent als side dish al klinkt dat een stuk ordinairder dan het erg stijlvolle bordje afgewerkt met zwarte look en courgette. Aan de overkant een verbluffend vegetarisch alternatief met bloemetjes, radijs en dezelfde zwarte look en courgette. We beslissen ondertussen unaniem dat deze plek tot onze favorieten moet behoren en spoelen vrolijk door met een glas rood (pinot nero 2012, Tartufaia).

Opnieuw meer dan raak bij de laatste ronde waar een lekker stukje duif mooi wordt aangevuld met ratte aardappel, shiitake en postelein. Dezelfde toetsen krijgen we in een vegetarisch alternatief aan de overkant. Een stevig glas rood (garnacha & syrah 2011, Martinet Brut) werkt af.

Er wordt zoet afgesloten met pruim, yoghurt, pinda en gember, en worden bij de koffie nog getrakteerd op tal van zoetigheden. Tot op het laatste moment weet Horseele ons nog te verrassen met kleine avontuurtjes op basis van onder meer kers, sudachi en chocolade; witloof(!) en speculoos; caramel, lychee, en framboos; vlierbloesem met karnemelk; een verrassende combinatie van selder met rijst; en tot slot de frisse perzik met thaise basilicum.

Je hoeft niet te aarzelen: Horseele is een absolute topper!

www.restauranthorseele.be

Onze score: this is heaven
Bediening: hoffelijk
Omgeving: strak met zicht op een voetbalstadion
Prijs: high