Arles mag dan veel sterren krijgen in de Groene Michelin, toch ontdekken we vooral veel groezeligheid in plaats van de pittoreske stad die ze hadden beloofd. We moeten eerst een erg trieste stadsrand door voor we uiteindelijk in het centrum zijn. En daar vallen ondanks het patrimonium vooral de gesloten cafés en verwaarloosde panden op. We wanen ons in Verviers.
We zijn op zoek naar het restaurant Rabanel dat met twee sterren een plaatsje aan het firmament heeft opgeëist. Helaas evenwel, het restaurant is gesloten. Gelukkig heeft Jean-Luc Rabanel zoals zovele andere sterrenchefs ook niet kunnen weerstaan om als sidekick een bistro te openen. En leuk vooral: hij deed dat in dezelfde steeg net naast zijn sterrenzaak. We hoeven dus niet ver te lopen voor een alternatief, en kunnen heel snel klinken op de goed afloop. Dat doen we met champagne en kir royal.
De kaart bevat prettige eenvoudige gerechtjes waaruit we om te starten de gazpacho met focaccio en ham kiezen, en selderremoulade met gekonfijte tonijn en een gepocheerd bio eitje. We laten de maaltijd vergezellen door een witte Bourgogne Jean Philippe Fichet.
De gekonfijte lamsschouder is er helaas niet dus laten we de kip aandraven met zuiderse groentjes. Lekker. Aan de andere kant komt kreeft met zwarte pasta. Oké, al had er wat meer magie in het gerecht mogen zitten. Er wordt daarna nog mooi afgesloten met aardbei, vanille en originele toetsen basilicum en olijfolie.
De ober is aardig en professioneel en wanneer hij hoort dat we uit Oostende zijn, zegt hij prompt dat die kerel van Agua del Mar toch wel een toffe gast is. De wereld is klein. Of we ook Likoke zullen checken, wil hij weten. Neen, we hadden inderdaad gereserveerd, maar annuleerden na het trieste kreeftenavontuur.
www.bistro-acote.com
Onze score: check this out
Bediening: aardig
Omgeving: zuiderse steeg
Prijs: medium
Geen opmerkingen:
Een reactie posten