Kamakura (Luxemburg - LUX)

Valentijnsavond bleek volboekt toen we belden, dus reserveerden we voor deze middag in de plaats. En dat had eigenlijk niet eens nodig geweest, want het gaat er met slechts drie bezette tafels nu blijkbaar heel wat rustiger aan toe. We worden vriendelijk onthaald en een echt wel héél klein Japans mannetje begeleidt ons naar onze tafel. Het interieur is sober maar sfeervol en vooral: ‘Japans’. Ons schoolfrans clasht een beetje met het Frans van de Japanse dame die ons de suggesties meedeelt, maar dat onderstreept het exotisch sfeertje waarin we vertoeven en dat is plezant.

We klinken alvast met een kir en krijgen er ‘Chinese koekjes’ bij zoals we die thuis ook wel eens serveren bij het aperitief. De bijzonder aardige en galante maître d’hotel legt terwijl onze handtassen in een mandje en bewijst hiermee meteen het oog voor detail van de zaak. Dat zullen we straks ook merken tijdens het avontuurlijke bezoek aan de toiletten toen we de trukendoos van de wc ontdekten en we de vele sproeiers niet meteen wisten te bedwingen. Spannend.

De ene kant wil verrast worden en gaat voor de menuformule van de suggestie waarvan we eigenlijk vooral de kort gebakken tonijn hadden verstaan. De details zien we straks wel. De andere kant wil sushi maar laat dit passen in eenzelfde menuformule. “Geen vlees,” voor die kant, geven we nog mee. De charmante maître d’hotel belooft onze wens mee te nemen naar de keuken.

Het avontuur begint goed met drie lekkere hapjes: een groentenomeletje, gefrituurde minivisjes, en een stukje gemarineerde kip die bij de niet-vleeseter werd vervangen door een vispasteitje. Allemaal prima. We bestellen een fles Pouilly fuissé om het menu te vergezellen en die bevalt ons bijzonder goed.

Na deze mooie start krijgen we een bouillon met wier en noedels. De vleeseter krijgt er een stukje kip bij. Lekker. De misosoep erna is ook geslaagd. Een beetje grappig trouwens hoe we worden bediend. Telkens onze gerechtjes bijna volledig opgegeten raken, staat het kleine mannetje al klaar naast de tafel om af te ruimen. Een entertainend mannetje, maar we gaan er niet mee op café. Dat staat vast.

Even bizar is de dame die daarna de twee variaties van tonijn komt presenteren. “Deze soja meng je met déze roosgekleurde mierikswortel. Je mag er déze stukjes tonijn mee eten. En déze stukjes mag je eten met die sojasuas, en NIET met déze,” klinkt het bijna streng. We verklappen jullie nu al: we hebben toch een beetje gezeurd, want het sojasausje links op het bord was te heerlijk om het volgens haar regels te beperken. In elk geval: de twee variaties van de erg kort gebakken tonijn zijn heerlijk en de verschillende soorten paddenstoelen met de sojascheuten (rechts op het bord) zijn dat ook. Top!

Evenveel enthousiasme aan de andere kant over de sushi. We krijgen tien soorten nigiri (garnaalstaart, tarbot, zalm, tonijn, baars,…), twee reuzemaki met komkommer, roze mierikswortel en ei, en enkele traditionele maki met zalm en tonijn. Al bij de eerste hap zijn we in de wolken. Die kwaliteit proefden we niet meer sinds ons bezoek aan de Nobu.

Dit topadresje zal bij ons volgende bezoek aan Luxemburg alvast opnieuw op ons verplicht te doen-lijstje staan.

Onze score: check this out
Bediening: hoffelijk met bizarre trekjes
Omgeving: modern
Prijs: medium